به نقل از واحد بهداشت روان شبكه بهداشت و درمان سربيشه:سالمندان به خاطر قرار گيري در محدوده خاصي از زندگي، در معرض تمهيدات بالقوه اي همچون افزايش ابتلا به بيماري هاي مزمن، تنهايي، نزوا و عدم برخودراري از حمايت هاي اجتماعي بوده و به دليل ناتواني هاي جسمي و ذهني در موارد زيادي استقلال فردي شان مورد تهديد قرار مي گيرد. مطالعات متعددي نشان داده كه 80 درصد سالمندان بالاتر از 65 سال به انواع اختلالات جسمي رو رواني مبتلا هستند. برخي تحقيقات نيز حكايت از آن دارند كه 85 درصد اين كسالت ها و بيماري ها در سالمندان جنبه اضطرابي داشته و در نتيجه محروميت ها و عدم ارضا نيازهاي دوران پيري ايجاد مي شوند. اضطراب و استرس يك مسئله شايع در دوره سالمندي است، زيرا اين دوره مملو از انواع احساس كمبودها و ناتواني ها مي باشد. به عبارتي سالمندان به ويژه آن هايي كه در موسسات سالمندي زندگي مي كنند به علت كاهش اعتماد به نفس، نقصان فعاليت و تحرك، از دست دادن دوستان و نزديكان، كاهش استقلال مادي و جسماني و ابتلا به بيماري هاي مزمن در معرض استرس و اضطراب بيشتري قرر دارند. بر اساس آمار به دست آمده 15 درصد زنان و 5 درصد مردان سالمند مبتلا به اضطراب مي باشند. مطالعات متعدد نشان داده سالمنداني كه در موسسات سالمندي زندگي مي كنند نسبت به سالمنداني كه به تنهايي در منزل شخصي خود زندگي مي كنند داراي اضطراب و استرس بيشتري هستند. مطالعه اي بر روي دو گروه از سالمندان بستري در موسسات سالمندي و آن هايي كه به تنهايي در منزل شخصي زندگي مي كنند، نشان داد كه اضطراب در گروه اول 3/58 و در گرروه دوم 6/36 درصد مي باشد. شيوع استرس در بين سالمندان امريكايي 50 درصد مي باشد.بيقراري، غم و اندوه، بي اشتهايي، افزايش فشار خون، افزايش بي نظمي، تپش قلب، اختلال در به يادآوري مطالب از علايم و نشانه هاي اضطراب و استرس مي باشند. بنابراين عدم كنترل اضطراب و استرس مي تواند تاثيرات منفي بر سلامتي و بهداشت افراد بگذارد.